Maaf semua menunggu selama sebulan untuk mengemas kini artikel seterusnya, kerana mengambil masa yang lama untuk menyemak data dan mengubah suai butiran artikel. Sekali lagi: ini adalah artikel yang membosankan tetapi sangat berguna. Jika anda boleh bertenang dan membacanya, anda akan mempunyai pemahaman yang jelas tentang situasi hutang Amerika Syarikat.
Kemudian fahami hutang A.S. (1), jadi saya tidak membuat terlalu banyak penerangan dan pergi terus ke topik tersebut.
(7) Kaedah pengukuran lain hutang AS
Beberapa ukuran hutang persekutuan selain daripada hutang awam mencerminkan kesan peminjaman kerajaan ke atas pasaran kewangan dan menyediakan maklumat untuk menilai kedudukan kewangan kerajaan: hutang awam bersih aset kewangan, jumlah hutang dan hutang dalam had berkanun.
Organisasi untuk Kerjasama dan Pembangunan Ekonomi (OECD) menggunakan ukuran lain, hutang bersih kerajaan am, untuk membuat perbandingan antarabangsa hutang negara anggota.
(8) Penunjuk ukuran hutang di kalangan negara anggota OECD
OECD menggunakan liabiliti kewangan bersih umum kerajaan sebagai ukuran hutang negara. Dalam penggunaan OECD, kerajaan am termasuk kerajaan pusat dan juga kerajaan tempatan, dan oleh itu lebih luas daripada konsep hutang persekutuan, ditolak liabiliti kewangan, dan digunakan untuk semua peringkat kerajaan. Bagi Amerika Syarikat, penunjuk ini termasuk hutang kerajaan tempatan, negeri dan persekutuan.
OECD mentakrifkan liabiliti kewangan bersih sebagai "jumlah liabiliti kewangan sektor kerajaan am ditolak aset kewangannya. Aset mungkin tunai, deposit bank, pinjaman kepada sektor swasta, penyertaan ekuiti dalam syarikat sektor swasta, pegangan dalam saham awam atau pertukaran asing. rizab, bergantung pada struktur institusi negara dan ketersediaan data.” Walaupun takrifan ini ditafsirkan secara berbeza di negara yang berbeza dan oleh itu tidak sepenuhnya dapat dibandingkan secara langsung, CBO menganggap rangka kerja itu berguna.
Sejak bermulanya krisis kewangan global pada tahun 2007, hutang kerajaan telah meningkat dengan ketara di seluruh dunia. Menurut statistik daripada Pertubuhan Kerjasama dan Pembangunan Ekonomi, setakat akhir tahun kalendar 2007, hutang kewangan bersih Amerika Syarikat bersamaan dengan 45% daripada KDNK, iaitu 38% lebih rendah daripada paras pada 2018 .
Berbanding dengan KDNK, hutang bersih AS telah berkembang kurang daripada beberapa negara anggota lain: antara 2007 dan 2018, nisbah Jepun meningkat sebanyak 53 mata peratusan, UK sebanyak 50 mata peratusan, dan Perancis sebanyak 45 mata peratusan. Bahagian Kanada tidak berubah dengan ketara sepanjang tempoh ini, manakala bahagian Jerman telah menurun sebanyak 8 mata peratusan.
Di antara negara anggota yang lebih besar, liabiliti kewangan bersih kerajaan am berbanding KDNK berjulat daripada paras rendah 23% (Kanada) hingga 125% tinggi (Jepun) pada akhir 2018 (di bawah). Purata di semua negara OECD ialah 65%. Menurut pengiraan Pertubuhan Kerjasama Ekonomi dan Pembangunan, pada akhir tahun kalendar 2018, liabiliti kewangan bersih kerajaan umum Amerika Syarikat mencapai 83% daripada KDNK, yang hampir dengan tahap Perancis, Sepanyol dan United Kingdom.
1. Hutang yang dipegang oleh orang ramai selepas ditolak aset kewangan
Hutang yang dipegang oleh orang ramai tidak termasuk aset kewangan mencerminkan kedudukan kewangan keseluruhan kerajaan kerana peminjaman kerajaan membawa kepada pegangan aset kewangan: baki tunai kerajaan dan nilai aset yang dipegang melalui pelbagai aktiviti pemberian pinjaman ditolak daripada hutang yang dipegang oleh orang ramai .
Walau bagaimanapun, disebabkan subjektiviti menetapkan nilai aset kewangan, proses pengiraan ini tidak mudah.
Antara 2009 dan 2019, aset kewangan yang dipegang oleh kerajaan persekutuan meningkat dengan ketara, sebahagian besarnya disebabkan oleh peningkatan dalam pinjaman persekutuan untuk pendidikan tinggi.
Wang yang dibelanjakan oleh Perbendaharaan untuk pinjaman ini tidak dikira dalam defisit (hanya kos subsidi dikira), tetapi pinjaman untuk membiayai pinjaman ini termasuk dalam semua ukuran hutang persekutuan. Selain itu, pinjaman tersebut merupakan aset kerajaan, yang akan membawa pulangan pokok dan pendapatan faedah pada masa hadapan.
Aset kewangan yang diperoleh oleh kerajaan menjejaskan kedudukan kewangannya. Jika aset ini dikekalkan, ia boleh menjana pendapatan melalui faedah, dividen, dan pembayaran balik pokok, mengurangkan keperluan kerajaan untuk meminjam pada masa hadapan. Jika ia dijual, hasil itu boleh digunakan untuk membayar sebahagian daripada hutang persekutuan.
Hutang bersih aset kewangan juga memberi gambaran yang lebih lengkap tentang pengaruh keseluruhan kerajaan ke atas pasaran kredit daripada hutang yang dipegang oleh orang ramai. Walaupun kerajaan meminjam wang untuk membuat pinjaman yang akan dibayar balik pada masa hadapan, keseluruhan bekalan kredit sebahagian besarnya tidak berubah.
Oleh itu, pengeluaran hutang tersebut tidak menyesakkan atau menggantikan hutang yang dikeluarkan oleh sektor swasta pada tahap yang sama seperti hutang yang dikeluarkan untuk tujuan lain.
Pada tahun 2011, program pinjaman pelajar persekutuan beralih daripada menjamin pinjaman kepada bank dan sebaliknya mengeluarkan pinjaman terus kepada peminjam, dan akibatnya, aset kewangan yang dipegang oleh kerajaan persekutuan mula meningkat dengan ketara.
Sehingga akhir 2019, aset kewangan kerajaan, termasuk pinjaman dan tunai, berjumlah kira-kira $1.8 trilion. Tolak jumlah itu daripada $16.8 trilion dalam hutang awam, dan anda tinggal dengan $15 trilion dalam hutang awam bersih aset kewangan.
Pada akhir tahun 2019, skala hutang yang dipegang oleh orang ramai adalah bersamaan dengan 79% daripada KDNK, dan hutang tidak termasuk aset kewangan adalah bersamaan dengan 71% daripada KDNK.
(1) Pinjaman dan jaminan kerajaan
Pada akhir tahun fiskal 2019, nilai semasa pinjaman kerajaan dan jaminan pinjaman berjumlah kira-kira $1.4 trilion. Nilai pinjaman langsung mewakili hampir keseluruhan program kredit kerajaan; program pinjaman terjamin mempunyai aset bersih hanya $32 bilion.
Nilai semasa jaminan pinjaman, seperti yang disediakan oleh FHA, dikira berdasarkan pendapatan yuran yang dijangka, ditolak perbelanjaan untuk menampung kerugian ingkar.
Kementerian Pendidikan mengeluarkan kebanyakan pinjaman kerajaan secara langsung. Berdasarkan data Jabatan Perbendaharaan, Pejabat Belanjawan Kongres mengunjurkan pinjaman pendidikan terkumpul pada akhir 2019 pada $1.3 trilion.
Aset kewangan $186 bilion lagi datang daripada program pinjaman kerajaan langsung yang lain (seperti pinjaman untuk kawasan luar bandar dan perniagaan kecil dan mikro) dan program pinjaman terjamin (seperti pinjaman untuk perumahan).
(2) tunai
Tunai perbendaharaan adalah satu lagi komponen penting aset kewangan, terutamanya dalam bentuk deposit bank. Oleh kerana aliran tunai turun naik sepanjang tahun dengan apabila cukai dibayar dan dibelanjakan, Perbendaharaan mempunyai deposit dalam pelbagai saiz di Rizab Persekutuan dan bank di seluruh negara.
Antara 2009 dan 2019, baki tunai akhir tahun Perbendaharaan berjulat daripada paras rendah $58 bilion (pada 2011) kepada paras tertinggi $385 bilion (pada 2018). Baki tunai turun naik secara mendadak antara 2013 dan 2019 kerana had siling hutang mengekang keupayaan Perbendaharaan untuk mengekalkan baki yang stabil.
2. Jumlah hutang
Sebagai tambahan kepada tawaran awam, Jabatan Perbendaharaan mengeluarkan bon untuk pelbagai akaun kerajaan A.S.. Jumlah hutang terdiri daripada hutang yang dipegang oleh orang ramai dan hutang yang dikeluarkan untuk akaun tersebut, dengan dana amanah persekutuan memegang kira-kira 90 peratus daripada hutang itu, kebanyakannya untuk Keselamatan Sosial dan rancangan persaraan untuk pekerja persekutuan dan anggota tentera.
Amanah berkanun ini pada asasnya tidak berbeza daripada dana lain, termasuk dana khas (contohnya, dana Jabatan Pertahanan A.S. yang membiayai penjagaan kesihatan untuk veteran), dana pusingan (termasuk dana insurans deposit), dan dana utiliti awam (seperti untuk dana Perkhidmatan Pos ditubuhkan).
Semua dana amanah utama, serta dana kerajaan yang lain, melabur dalam siri akaun kerajaan yang tidak boleh dirundingkan oleh Perbendaharaan.
Pelbagai urus niaga yang berlaku antara Amanah dan Perbendaharaan setiap tahun adalah dalaman kerajaan dan ia tidak mempunyai kesan bersih ke atas pinjaman kerajaan persekutuan daripada orang ramai atau bajet keseluruhan. Setiap tahun lebihan aliran tunai daripada projek itu disimpan dengan Perbendaharaan, dan amanah dikreditkan dengan jumlah sekuriti Perbendaharaan yang tidak boleh dirunding yang sepadan. Jabatan Perbendaharaan menggunakan wang tunai ini untuk membiayai aktiviti kerajaan yang lain.
Kadar faedah pada kebanyakan sekuriti GAS adalah serupa dengan kadar faedah yang dikeluarkan secara terbuka, dan Perbendaharaan mengeluarkan hutang tambahan kepada amanah dalam jumlah yang sepadan dengan faedah yang dibayar.
Apabila perbelanjaan Amanah melebihi resit tunainya, Badan Pimpinan akan menebus bon untuk tunai mengikut keperluan. Perbendaharaan, seterusnya, mesti menaikkan wang tunai ini melalui hasil cukai, hasil lain, atau pinjaman daripada orang ramai. Walau bagaimanapun, penerbitan bon, pembayaran faedah mahupun transaksi lain antara Perbendaharaan dan dana amanah tidak akan menjejaskan belanjawan.
Baki dana amanah adalah penting di sisi undang-undang sebagai ukuran sejauh mana kerajaan wajib di sisi undang-undang untuk berbelanja di bawah undang-undang sedia ada untuk tujuan tertentu, tetapi tidak signifikan dari segi ekonomi melainkan had berkanun dipenuhi.
Dana Amanah Komanwel pada asasnya adalah mekanisme perakaunan. Walaupun baki mereka (dalam bentuk bon kerajaan) adalah aset projek individu, ia adalah liabiliti jabatan kerajaan yang lain.
Dana yang diperlukan untuk menebus bon kerajaan yang dipegang oleh dana amanah untuk membayar bayaran kebajikan atau perbelanjaan lain pada tahun hadapan mesti datang daripada cukai tahun itu, hasil kerajaan lain atau pinjaman awam.
Saiz sekuriti Perbendaharaan yang dipegang oleh dana amanah mencerminkan apa yang telah berlaku pada masa lalu, di mana hasil terkumpul melebihi perbelanjaan, tetapi baki tersebut tidak menggambarkan kewajipan penuh kerajaan pada masa hadapan untuk program ini. Oleh itu, jumlah hutang persekutuan bukanlah penunjuk yang baik bagi keseluruhan kesihatan kewangan kerajaan. Sebagai contoh, sekuriti yang dipegang oleh program insurans pencen dan hilang upaya Keselamatan Sosial mencerminkan niat dasar menetapkan cukai gaji sejak beberapa dekad yang lalu. Lebihan perbelanjaan kebajikan untuk menjana lebihan.
Dengan kos yang kini melebihi pendapatan, dana amanah Keselamatan Sosial berjalan dalam keadaan merah setiap tahun. Oleh kerana dana menebus lebih banyak bon daripada yang dibeli, kesannya ialah pengurangan jumlah hutang. Malah, liabiliti masa depan kerajaan terhadap Keselamatan Sosial jauh melebihi baki terkumpul dana dalam dana amanah.
Pejabat Belanjawan Kongres pada masa ini menjangkakan Dana Amanah Pencen dan Hilang Upaya akan menghabiskan bakinya dalam 10 tahun, pada 2030, jika undang-undang cukai dan faedah yang mengawal program ini kekal tidak berubah. Sumbangan dana ini kepada jumlah hutang akan hilang, tetapi liabiliti yang besar akan kekal.
3. Hutang dalam had
Kongres secara tradisinya mengehadkan jumlah hutang yang boleh dikeluarkan oleh Perbendaharaan. Sebelum Perang Dunia I, Kongres biasanya memerlukan kelulusan berasingan untuk setiap pengeluaran hutang.
Akta Bon Liberty Kedua 1917 sebaliknya menetapkan had keseluruhan ke atas hutang. Hutang dalam had dalam erti kata modennya, kini biasanya dirujuk sebagai "siling hutang," telah diperkenalkan oleh Undang-undang Awam 76-201 tahun 1939. Akta ini mengehadkan jumlah hutang persekutuan tertunggak pada satu-satu masa pada $45 bilion.
Sejak itu, had tersebut sering digantung atau dinaikkan. Pada Mac 2019, siling hutang dinaikkan kepada $22 trilion. Had ini kemudiannya digantung sehingga akhir Julai 2021.
(1) Apakah yang termasuk hutang dalam had?
Kecuali sekuriti yang dikeluarkan oleh Penguasa Lembah Tennessee atau agensi persekutuan lain yang dibenarkan untuk mengeluarkan bon terus kepada orang ramai, siling hutang dikenakan kepada hampir semua jumlah hutang persekutuan.
Hutang dalam had juga tidak termasuk hutang yang dikeluarkan oleh Bank Pembiayaan Persekutuan dan Fannie Mae dan Freddie Mac (hutang agensi perumahan juga tidak termasuk dalam ukuran standard hutang persekutuan yang lain).
(2) Pilihan untuk Kementerian Kewangan apabila terdapat had pengeluaran hutang
Apabila Perbendaharaan telah meminjam pada had yang sah dan tidak dapat mengeluarkan hutang baharu (selain daripada membiayai semula sekuriti matang), ia mesti menggunakan strategi alternatif lain (dikenali sebagai langkah luar biasa) untuk meneruskan pembiayaan aktiviti kerajaan.
Dengan kerajaan semasa mengalami defisit setiap tahun, strategi ini hanya akan membolehkan kerajaan terus beroperasi untuk masa yang terhad tanpa boleh meminjam lebih banyak wang.
Penggantungan aliran dana, penebusan sekuriti yang dipegang dalam akaun kerajaan. Apabila had hutang persekutuan dicapai, Perbendaharaan boleh menangguhkan deposit dalam akaun tertentu dan menebus sekuriti dalam tiga dana: Dana Pelan Simpanan Jimat G, Dana Persamaan Bursa dan Dana Persaraan dan Hilang Upaya Perkhidmatan Awam.
Memandangkan kedua-dua dana G dan ESF melabur dalam sekuriti dengan tempoh matang hanya satu hari, Setiausaha Perbendaharaan boleh menggantung pelaburan semula harian (iaitu, mengeluarkan semua baki atau mengurangkan baki) dalam dana ini pada bila-bila masa.
Pada akhir 2019, baki ini melebihi $265 bilion.
Untuk CSRDF, Perbendaharaan boleh menebus sekuriti nilai setara untuk menampung perbelanjaan dalam jangka pendek. Perbendaharaan juga boleh menggantung semua pendapatan tambahan yang dilaburkan dalam dana jika pelaburan itu mengancam untuk menyebabkan siling hutang dilanggar. Sebaik sahaja siling hutang dinaikkan, Kementerian Kewangan mesti membayar balik kerugian prinsipal dan faedah kepada G Fund dan CSRDF. Tiada kewajipan serupa untuk ESF.
Tukar hutang dengan bank pembiayaan persekutuan. Hutang yang dikeluarkan oleh BTS tidak boleh melebihi $15 bilion dan dianggap sebagai hutang dalaman kerajaan dan dengan itu tidak tertakluk kepada siling hutang.
Pada masa lalu, Perbendaharaan A.S. telah mengurangkan jumlah hutang tertakluk kepada siling hutang dengan menukar sekuriti yang dikira ke arah siling hutang untuk sekuriti yang diterbitkan oleh FFB. Sehingga akhir 2019, BTS mempunyai kira-kira AS$9 bilion hutang tertunggak; jika skala hutang BTS mencapai had AS$15 bilion dan digantikan dengan bon Perbendaharaan AS, Jabatan Perbendaharaan boleh mempunyai tambahan AS$6 bilion dalam ruang pinjaman daripada awam.
Penjualan sekuriti tidak boleh niaga digantung. Apabila menghampiri siling hutang, Jabatan Perbendaharaan boleh menggantung penjualan bon kerajaan negeri dan tempatan yang tidak boleh dirunding. Langkah itu tidak akan mewujudkan lebih banyak ruang di bawah siling hutang, dan oleh kerana sekuriti SLGS sendiri tidak didagangkan dalam pasaran sekunder, ia pada dasarnya tidak akan memberi kesan kepada pasaran bon.
Tetapi menghentikan jualan sekuriti ini, yang purata $4 bilion sebulan sebelum penggantungan siling hutang pada 2019, boleh mengurangkan ketidakpastian tentang laluan hutang, kerana masa dan saiz pengeluaran hutang kerajaan negeri dan tempatan adalah sukar. ramalkan.
(3) Akibat daripada siling hutang
Setelah siling hutang dicapai, Perbendaharaan tidak boleh mengeluarkan lebih banyak hutang untuk meningkatkan saiz hutang tertunggak (Perbendaharaan hanya boleh mengeluarkan hutang baru bersamaan dengan hutang matang atau hutang yang telah dibayar hasil daripada langkah luar biasa). Sekiranya siling hutang tidak dinaikkan atau digantung, kerajaan akan menjadi merah (seperti sekarang), kekangan yang akhirnya akan membawa kepada kelewatan pembayaran untuk aktiviti kerajaan, atau kemungkiran kerajaan ke atas hutangnya, atau kedua-duanya.
Dengan sendirinya, penetapan siling hutang tidak mengekang defisit kerana keputusan untuk mencetuskan peminjaman dibuat melalui tindakan berkanun lain, yang kebanyakannya berlaku sebelum siling hutang dicapai.
Sebelum had perlu dinaikkan, sudah terlambat untuk mengurangkan perbelanjaan persekutuan atau mengelak daripada membayar obligasi tertunggak tanpa akibat negatif.
Namun, keperluan untuk menaikkan siling hutang untuk mengekalkan kerajaan boleh mengekalkan penggubal undang-undang fokus pada isu bajet
(9) Unjuran Pejabat Belanjawan Kongres untuk hutang persekutuan
Saiz hutang persekutuan yang dipegang oleh orang awam Amerika meningkat tiga kali ganda antara 2008 dan 2019, daripada $5.8 trilion pada tahun fiskal 2008 kepada $16.8 trilion pada akhir 2019.
Dalam tempoh yang sama, nisbah kepada KDNK meningkat dua kali ganda daripada 39% kepada 79%. Pejabat Belanjawan Kongres meramalkan bahawa jurang antara perbelanjaan kerajaan dan hasil masih akan melebar pada tahun-tahun akan datang jika undang-undang semasa yang mengawal cukai dan perbelanjaan kekal tidak berubah.
Akibatnya, hutang negara berkembang dengan ketara, kedua-dua dalam dolar dan sebagai peratusan KDNK, dalam ramalan garis dasar CBO.
Dalam unjuran ini, CBO menganggarkan jumlah saiz dan komposisi hutang yang akan dikeluarkan oleh Jabatan Perbendaharaan dalam tempoh 10 tahun akan datang.
Unjuran CBO mengenai campuran hutang untuk beberapa tahun pertama mengambil kira maklumat seperti lelongan Perbendaharaan baru-baru ini serta pengumuman daripada Jabatan Perbendaharaan.
Untuk baki tahun dalam tempoh ramalan 10 tahun, CBO mengunjurkan gabungan bon yang akan dikeluarkan oleh Perbendaharaan: campuran yang membawa purata wajaran kematangan instrumen tertunggak lebih dekat kepada min sejarah.
Perbendaharaan jangka pendek menyumbang 15% daripada hutang terkumpul terkumpul pada akhir fiskal 2019, jauh di bawah purata jangka panjang sebanyak 23%.
Pejabat Belanjawan Kongres menjangkakan Perbendaharaan akan mengeluarkan lebih banyak bil Perbendaharaan jangka pendek dalam tempoh 10 tahun akan datang, meningkatkan bahagian hutang ambil-harganya kepada 20 peratus menjelang 2030.
Pejabat Belanjawan Kongres menjangkakan hutang negara jangka sederhana akan jatuh daripada 60 peratus pada 2019 kepada 55 peratus pada 2030.
1. Hutang yang dipegang oleh orang ramai
Dalam ramalan belanjawan garis dasar Pejabat Bajet Kongres Januari 2020, hutang yang dipegang oleh orang ramai meningkat secara purata 5.9% setahun (jauh melebihi unjuran pertumbuhan KDNK) dan mencecah $31.4 trilion pada 2030.
Nisbah hutang kepada KDNK meningkat daripada 79% pada 2019 kepada 98% pada 2030.
Kebanyakan pertumbuhan itu datang daripada defisit fiskal yang besar secara berterusan dengan purata sekitar $1.3 trilion setahun. CBO menganggarkan bahawa Perbendaharaan perlu meminjam tambahan $14.1 trilion daripada orang ramai untuk membiayai defisit menjelang 2030.
Kaedah pembiayaan alternatif juga akan meningkatkan keperluan pinjaman Perbendaharaan. Pejabat Belanjawan Kongres mengunjurkan bahawa pinjaman untuk aktiviti selain daripada pembiayaan defisit akan meningkat kira-kira $530 bilion hingga 2030 (terutamanya untuk pinjaman pelajar baharu).
Semua memberitahu, bayaran faedah tahunan kerajaan ke atas hutang awam akan berjumlah $858 bilion pada 2030, bersamaan dengan 2.7 peratus daripada KDNK dan kira-kira 11 peratus daripada jumlah perbelanjaan persekutuan.
2. Hutang yang dipegang oleh bersih awam aset kewangan
Pada akhir 2019, Jabatan Perbendaharaan memegang kira-kira $1.8 trilion dalam aset kewangan. Hutang yang dipegang oleh orang ramai selepas ditolak aset kewangan dikurangkan dengan jumlah yang sama seperti hutang yang dipegang oleh orang ramai, berjumlah $15.0 trilion (lihat Jadual 3-2).
Menurut ramalan garis dasar Pejabat Belanjawan Kongres, menjelang 2030, aset kewangan kerajaan akan meningkat kepada 2.4 trilion dolar AS, yang menolak jumlah aset dan liabiliti kewangan sebanyak 29.1 trilion dolar AS.
Sepanjang dekad yang akan datang, kebanyakan unjuran pertumbuhan dalam aset kewangan datang daripada pinjaman pendidikan terkumpul.
Pejabat Belanjawan Kongres mengunjurkan bahawa di bawah undang-undang semasa, Jabatan Perbendaharaan akan memegang $1.8 trilion dalam pinjaman pelajar pada tahun 2030. Aset lain termasuk baki tunai yang dipegang oleh kerajaan dan pinjaman dan jaminan lain.
Nilai tertunggak bagi aktiviti kredit lain ini dijangka berkurangan daripada $186 bilion kepada $89 bilion antara 2019 dan 2030 kerana pendapatan faedah dan pembayaran balik prinsipal melebihi perbelanjaan.
3. Jumlah hutang dan hutang dalam had
Seperti pertumbuhan hutang dengan langkah lain, jumlah hutang persekutuan dan hutang dalam had berkanun diunjurkan berkembang lebih cepat daripada KDNK (garis dasar CBO mengandaikan bahawa siling hutang akan dinaikkan jika perlu).
Pada akhir 2019, jumlah hutang persekutuan dan hutang dalam had masing-masing berjumlah $22.7 trilion, yang mana kira-kira $16.8 trilion dipegang oleh orang ramai dan $5.9 trilion dipegang dalam akaun kerajaan.
Dalam ramalan garis dasar Pejabat Belanjawan Kongres, ukuran hutang ini meningkat secara purata 4% setahun, mencecah $36.2 trilion pada 2030.
Peningkatan jumlah hutang dan hutang dalam had dijangka datang terutamanya daripada peningkatan hutang yang dipegang oleh orang ramai. Secara keseluruhan, walaupun, CBO menjangkakan langkah-langkah yang lebih luas ini berkembang dengan lebih perlahan dalam tempoh 10 tahun akan datang kerana dana amanah memegang kurang hutang.
Setakat ini baki terbesar mana-mana akaun kerajaan ialah dana amanah untuk skim Keselamatan Sosial Pencen dan Insurans Hilang Upaya. Pada penghujung 2019, dana amanah ini mengumpul 2.9 trilion hutang kerajaan dalam negeri.
Dalam ramalan garis dasar CBO, jumlah baki jatuh kepada $857 bilion kerana sekuriti ditebus untuk membayar faedah.
Sebaliknya, baki dana amanah lain meningkat. Sebagai contoh, dana pencen pekerja persekutuan dan tentera memegang gabungan $1.8 trilion dalam sekuriti siri akaun kerajaan pada akhir 2019; di bawah unjuran undang-undang semasa, baki tersebut akan meningkat kepada $2.7 trilion menjelang akhir 2030.
Secara keseluruhan, jumlah baki semua dana amanah diunjurkan meningkat secara perlahan menjelang 2022; selepas itu, penurunan Keselamatan Sosial akan mengatasi peningkatan baki dana lain, menurut unjuran CBO.
Menjelang akhir tahun 2030, sumbangan dana amanah ini kepada jumlah hutang persekutuan telah dikurangkan daripada $5.2 trilion pada akhir tahun 2019 kepada hanya $3.9 trilion.
4. Ketidakpastian dalam ramalan CBO
Walaupun undang-undang persekutuan sebahagian besarnya kekal tidak berubah sepanjang dekad yang akan datang, hasil belanjawan sebenar akan berbeza daripada unjuran garis dasar CBO kerana keadaan ekonomi dan banyak faktor lain yang mempengaruhi perbelanjaan dan hasil persekutuan berubah.
Matlamat agensi adalah untuk membuat unjuran tentang pengagihan hasil yang mungkin diberikan berdasarkan andaian asas tentang cukai persekutuan dan dasar perbelanjaan, dengan menyedari bahawa hasil sebenar selalunya berbeza daripada yang diunjurkan.
Unjuran CBO, termasuk hutang persekutuan, sebahagiannya berdasarkan unjuran ekonomi untuk dekad akan datang yang bergantung pada unjuran CBO untuk pembolehubah lain seperti kadar faedah, inflasi dan pertumbuhan produktiviti.
Percanggahan antara ramalan CBO dan keadaan ekonomi sebenar boleh membawa kepada perbezaan yang ketara antara unjuran bajet garis dasar dan keadaan belanjawan sebenar. Kemungkinan pembolehubah input lain juga berbeza-beza turut menyumbang kepada ketidakpastian dalam unjuran CBO.
Pengalaman memberitahu kami betapa tidak pasti unjuran CBO. Dari 1985 hingga 2018, purata ralat mutlak dalam unjuran CBO mengenai hutang pegangan awam untuk tahun asas kedua (selalunya dirujuk sebagai tahun belanjawan) ialah 1.7 peratus daripada KDNK (hasil ini tidak termasuk undang-undang yang digubal selepas CBO menyelesaikan unjurannya. Pengaruh). Sebagai perbandingan, min ralat mutlak dalam ramalan untuk tahun enam ialah 7.1 peratus daripada KDNK. Ralat dalam ramalan hutang semakin meluas dari semasa ke semasa, supaya ramalan ketidakpastian lebih besar untuk beberapa tahun lagi ke masa hadapan. Sebagai contoh, dalam garis dasar Pejabat Belanjawan Kongres Januari 2020, unjuran hutang persekutuan yang dipegang oleh orang ramai pada 2025 adalah bersamaan dengan 89% daripada KDNK tahun itu.
Dengan mengambil kira ralat dalam unjuran lalu, CBO menganggarkan bahawa di bawah undang-undang semasa terdapat dua pertiga peluang bahawa nisbah hutang persekutuan kepada KDNK bagi tahun tersebut adalah kira-kira antara 80% dan 98%.
5. Tinjauan jangka panjang untuk hutang
Tinjauan fiskal untuk dekad akan datang adalah menakutkan. Defisit belanjawan yang semakin meningkat akan meningkatkan hutang persekutuan dengan ketara dalam tempoh 30 tahun akan datang, menurut unjuran Pejabat Belanjawan Kongres.
Walaupun unjuran jangka panjang sangat tidak menentu, populasi yang semakin tua dan pertumbuhan dalam perbelanjaan kesihatan per kapita hampir pasti akan meningkatkan perbelanjaan persekutuan sebagai bahagian KDNK menjelang 2030 jika undang-undang semasa secara amnya kekal tidak berubah.
Perbelanjaan akan meningkat lebih jauh berdasarkan jangkaan bahawa peningkatan pinjaman persekutuan akan membawa kepada peningkatan ketara dalam kos faedah. Hasil persekutuan juga akan terus berkembang berbanding KDNK, tetapi tidak pada kadar yang sama seperti perbelanjaan.
Akibatnya, hutang diunjurkan mencecah 180% daripada KDNK menjelang 2050, jauh melebihi rekod AS sebelumnya.
6. Akibat pertumbuhan hutang
Jika nisbah hutang persekutuan kepada KDNK terus berkembang seperti yang diramalkan oleh CBO berdasarkan undang-undang semasa, ekonomi A.S. akan terjejas dengan ketara dalam dua cara: Dari masa ke masa, hutang negara akan menekan pertumbuhan keluaran ekonomi, dan kos faedah yang lebih tinggi akan meningkat . pembayaran oleh pemiutang asing, dengan itu semakin mengurangkan pendapatan isi rumah Amerika.
Peningkatan hutang yang diunjurkan oleh Pejabat Belanjawan Kongres juga akan menimbulkan risiko yang ketara kepada prospek fiskal dan ekonomi, walaupun risiko ini tidak nyata pada pasaran kewangan pada masa ini.
Di samping itu, tahap hutang yang tinggi boleh menyebabkan pembuat dasar berasa terkekang daripada melaksanakan dasar fiskal yang dibiayai defisit sebagai tindak balas kepada kejadian yang tidak dijangka atau untuk tujuan lain, seperti meningkatkan aktiviti ekonomi atau mengukuhkan pertahanan negara.
Kesan negatif ekonomi dan kewangan adalah kurang mendadak tetapi masih ketara, seperti kemungkinan peningkatan inflasi yang dijangka lebih tinggi atau beban pembiayaan awam dan swasta yang lebih tinggi. Kesan ini akan memburukkan lagi akibat yang berkaitan dengan hutang persekutuan yang tinggi dan masih berkembang.
Hutang A.S. adalah tinggi mengikut piawaian sejarah dan dijangka terus meningkat. Hutang persekutuan yang tinggi dan semakin meningkat akan meningkatkan kemungkinan krisis fiskal kerana ia menghakis keyakinan pelabur terhadap kewangan kerajaan dan boleh membawa kepada pengurangan ketara dalam penilaian Perbendaharaan A.S., yang akan menaikkan kadar faedah ke atas hutang persekutuan kerana Pelabur akan menuntut lebih tinggi hasil untuk membeli bon kerajaan.
Walau bagaimanapun, tiada titik pemotongan yang jelas untuk nisbah hutang kepada KDNK, kerana risiko krisis tercetus dipengaruhi oleh faktor lain, termasuk tinjauan belanjawan jangka panjang, keperluan pinjaman jangka pendek dan kesihatan ekonomi.
Selain itu, memandangkan AS pada masa ini mendapat manfaat daripada status dolar AS sebagai mata wang rizab dunia dan kerajaan persekutuan meminjam dalam dolar, kemungkinan krisis kewangan di AS serupa dengan Argentina, Greece atau Ireland adalah rendah. Walaupun tiada siapa yang boleh meramalkan jika dan bila krisis fiskal akan berlaku, atau bagaimana ia akan berlaku, hutang persekutuan yang tinggi dan semakin meningkat hampir pasti meningkatkan risiko.
Walau bagaimanapun, tidak semua laluan hutang yang diunjurkan adalah negatif. Di samping membenarkan penggubal dasar mengekalkan dasar perbelanjaan dan hasil semasa, laluan ini akan membawa kepada kadar asas yang lebih tinggi daripada sebaliknya, memberikan Fed lebih fleksibiliti dalam menjalankan dasar monetari.
Namun, untuk meletakkan hutang pada landasan yang mampan, penggubal undang-undang perlu mengubah dasar cukai dan perbelanjaan secara drastik, meningkatkan hasil di bawah undang-undang sedia ada, mengurangkan perbelanjaan ke tahap yang lebih rendah daripada jangkaan, atau gabungan di atas. Berkemungkinan semakin lama tempoh sebelum perubahan, semakin besar beban perubahan tersebut pada generasi akan datang.
Mengumpul
