Mereka yang terdedah kepada pertukaran asing akan mendengar perkataan kecairan, dan mereka yang mengkaji bahagian kewangan juga tahu bahawa terdapat penyedia kecairan iaitu LP. Sejauh manakah kecairan kepada pasaran? Dalam kata-kata ulama terkenal Amihud dan Mendelson: Kecairan adalah segala-galanya dalam pasaran!
1. Kecairan
"Kecairan" ialah perkataan yang sering kita dengar, tetapi hanya sedikit orang yang memahami maksud sebenar kecairan. Bank pusat mengeluarkan kecairan, memberi perhatian kepada risiko kecairan, mengawal kecairan, dll. Kecairan di sini sebenarnya berbeza. Kecairan mempunyai tiga makna secara keseluruhan.
Jenis mudah tunai yang pertama ialah penunjuk di peringkat makro. Secara terang-terangan, ia adalah jumlah wang dalam keseluruhan masyarakat. Jika terdapat banyak mata wang, kami mengatakan bahawa kecairan adalah tinggi.
Memandangkan ia berada di peringkat makro, cara memerhatikan tahap kecairan adalah amat penting.
1. Kenaikan wang luas M2
Ini agak profesional. Biro Perangkaan Kebangsaan akan menerbitkan data ini setiap bulan, dan pada masa ini adalah kira-kira 12%. Dengan wang yang lebih luas, kecairan semula jadi akan meningkat.
2. Shibor dan Libor
Yang pertama ialah Kadar Tawaran Antara Bank Shanghai, dan yang kedua ialah Kadar Tawaran Antara Bank London. Yang pertama secara kasar boleh mencerminkan pasaran domestik, manakala yang kedua secara kasar boleh mencerminkan pasaran antarabangsa.
3. Kadar pulangan tahunan tujuh hari Yu'E Bao
Yu'E Bao pada asasnya ialah dana mata wang, dan kadar pulangan dana mata wang mencerminkan permintaan pasaran untuk mata wang. Semakin tinggi permintaan, semakin tinggi kadar faedah, semakin tinggi hasil Yu'e Bao, dan kekurangan kecairan pasaran. Jadi fikirkan tentang berapa banyak kecairan yang dikeluarkan oleh bank pusat dalam tempoh ini, apabila kadar tahunan Yu'e Bao ialah 6% hingga 2% hari ini.
Terdapat dua jenis kecairan lain di peringkat mikro.
Yang pertama ialah kecairan dagangan.
Bayangkan anda seorang peniaga yang mempunyai banyak wang di tangan anda. Apabila anda ingin menjual sejumlah besar saham anda (sudah tentu, ia juga mungkin bon, niaga hadapan, dll.), kerana anda menjual (atau menutup kedudukan) terlalu banyak, anda membeli Pasaran dibersihkan oleh anda, jadi anda perlu menurunkan harga untuk mendapatkan lebih banyak rakan niaga. Ini adalah pulangan yang lebih rendah yang disebabkan oleh ketakcairan. Jadi ingat, sebagai pelabur runcit, anda mesti mengalahkan dana awam.
Jenis kecairan terakhir dipertimbangkan dari perspektif kewangan. Dari perspektif kewangan, aset mempunyai kecairan yang berbeza.
Kecairan kelas aset pada kunci kira-kira berkurangan dari atas ke bawah, dan kecairan keseluruhan aset syarikat ialah kecairan syarikat. Tunai adalah raja adalah kebenaran yang kekal. Kecairan syarikat terlalu rendah, dan kemalangan kecil akan membawa kepada kebankrapan syarikat.
,
2. Kecairan Tukaran Asing
1. Definisi kecairan pertukaran asing
Kecairan pertukaran asing dalam pengertian biasa kami merujuk kepada kecairan urus niaga pertukaran asing. Sama ada peniaga biasa yang terdedah kepada pertukaran asing atau pembekal kecairan yang mengkaji bahagian B kewangan, iaitu LP, kecairan urus niaga pertukaran asing adalah sangat penting bagi kami.
Masih terdapat pendapat yang berbeza mengenai definisi kecairan dagangan, tetapi sebenarnya, tidak kira bagaimana anda mentakrifkannya, kita boleh berfikir bahawa kecairan sebenarnya adalah pelabur berdagang sejumlah aset dengan cepat pada harga yang berpatutan mengikut syarat asas bekalan dan permintaan. daripada Keupayaan pasaran.
Atau lebih mudah, kecairan ialah kos melaksanakan sejumlah transaksi dengan cepat. Lebih cair pasaran, lebih murah untuk menjalankan transaksi segera. Secara umumnya, kos urus niaga yang lebih rendah bermakna kecairan yang lebih tinggi, atau harga yang lebih baik.
2. Empat dimensi mudah tunai pertukaran asing
Seperti yang dapat dilihat daripada definisi di atas, kecairan sebenarnya merangkumi tiga aspek: kelajuan (masa transaksi), harga (kos transaksi) dan volum transaksi.
【1】Kelajuan terutamanya merujuk kepada kemestian transaksi. Diukur dari tahap ini, kecairan bermakna apabila pelabur mempunyai keinginan untuk membeli atau menjual, mereka sentiasa boleh berpuas hati dengan serta-merta.
【2】Keluasan Walau bagaimanapun, dalam mana-mana pasaran, jika pelabur bersedia menerima keadaan yang sangat tidak menguntungkan, urus niaga secara amnya boleh dilaksanakan dengan cepat. Oleh itu, kecairan juga mesti mempunyai syarat kedua, iaitu, segera transaksi mesti diperolehi dengan kos serendah mungkin, atau dalam tempoh masa tertentu, jika premium pembeli untuk transaksi aset adalah kecil atau diskaun penjual Jarang sekali, aset adalah cair. Dimensi harga kecairan bermaksud pembelian dan penjualan mestilah pada atau hampir dengan harga pasaran semasa.
Faktor harga kecairan biasanya diukur dengan lebar pasaran. Penunjuk yang paling biasa ialah spread bid-ask. Iaitu, apabila spread bid-ask cukup kecil, pasaran mempunyai lebar. Apabila spread bid-ask pesanan besar adalah besar, pasaran tidak mempunyai lebar. Kecairan, diukur mengikut keluasan, mencapai infiniti apabila spread adalah sifar, di mana pedagang boleh membeli dan menjual pada harga yang sama. Penunjuk keluasan digunakan terutamanya untuk mengukur faktor kos transaksi dalam kecairan.
[3] Kedalaman Walau bagaimanapun, kelajuan dan kos rendah tidak mencukupi. Kecairan juga mesti mempunyai had syarat-kuantiti ketiga, iaitu, bilangan urus niaga yang agak besar boleh dilaksanakan dengan cepat pada harga yang berpatutan. Faktor kuantiti kecairan biasanya diukur dari segi kedalaman pasaran (depth), iaitu jumlah bilangan pesanan yang wujud pada harga tertentu (biasanya bilangan pesanan bersamaan dengan tawaran atau tawaran terbaik). Glen (1994) mendefinisikan kedalaman pasaran sebagai keupayaan untuk berdagang pada harga semasa. Semakin besar bilangan pesanan, semakin mendalam pasaran, sebaliknya, jika bilangan pesanan kecil, pasaran tidak mempunyai kedalaman. Kedalaman mencerminkan kuantiti yang boleh didagangkan pada tahap harga tertentu (seperti permintaan atau tawaran terbaik). Indeks kedalaman boleh digunakan untuk mengukur kestabilan harga pasaran, iaitu, dalam pasaran yang dalam, bilangan urus niaga tertentu akan memberi kesan yang agak kecil ke atas harga, manakala dalam pasaran cetek, jumlah urus niaga yang sama akan mempunyai kesan yang lebih besar terhadap harga.
[4] Keanjalan Menggabungkan tiga penunjuk di atas, dengan mengandaikan bahawa sejumlah besar urus niaga dilaksanakan dalam tempoh masa yang singkat, mengakibatkan perubahan besar dalam harga, komponen kecairan keempat juga boleh disimpulkan—— Ketahanan merujuk kepada kelajuan di mana harga kembali kepada harga keseimbangan selepas ia menyimpang daripada tahap keseimbangan disebabkan oleh bilangan urus niaga tertentu. Dalam pasaran yang sangat cair, seperti yang diukur dengan keanjalan, harga akan segera kembali ke tahap yang cekap. Dalam erti kata lain, apabila harga berubah disebabkan ketidakseimbangan pesanan sementara, sejumlah besar pesanan baharu segera masuk, pasaran adalah anjal; apabila aliran pesanan menyesuaikan perlahan-lahan dengan perubahan harga, pasaran tidak anjal.
Empat elemen di atas biasanya dirujuk sebagai empat dimensi mobiliti. Perlu ditegaskan bahawa penunjuk empat dimensi ini mungkin bercanggah antara satu sama lain apabila mengukur kecairan. Sebagai contoh, kedalaman dan lebar biasanya merupakan sepasang percanggahan. Semakin besar kedalaman, semakin kecil lebarnya (sebaran bid-ask), dan semakin besar lebar, semakin kecil kedalaman; kedekatan dan harga juga merupakan sepasang percanggahan , dan menunggu dengan sabar untuk harga yang lebih baik sudah pasti akan mengorbankan segera.
3. Bagaimana untuk mengukur kecairan
Mengikut empat dimensi kecairan di atas, kaedah untuk mengukur kecairan secara amnya termasuk kaedah harga, kaedah volum urus niaga, kaedah gabungan harga-volum, dan kaedah masa. Setiap kaedah pengukuran mempunyai tujuan tersendiri. Contohnya, kaedah harga tertumpu terutamanya pada lebar, volum urus niaga terutamanya tertumpu pada kedalaman, gabungan harga dan volum mempertimbangkan kedua-dua lebar dan kedalaman, dan kaedah masa terutamanya mempertimbangkan kelajuan dan fleksibiliti. Antaranya, indeks tebaran adalah kaedah pengukuran kecairan yang paling biasa digunakan.
Berikut adalah contoh mengukur kecairan dengan kaedah volum dagangan
Penunjuk ukuran biasa kaedah volum transaksi adalah seperti berikut:
【1】Kedalaman pasaran
Penunjuk kedalaman terutamanya merujuk kepada kedalaman sebut harga, iaitu bilangan pesanan pada harga tertentu (biasanya sebut harga jual beli terbaik). Kaedah pengiraan kedalaman ialah:
Kedalaman = (jumlah pesanan pada harga belian tertinggi + jumlah pesanan pada harga jualan terendah) / 2
Kedalaman juga boleh dikira mengikut jumlah pesanan (iaitu, kedalaman jumlah), dan kaedah pengiraan ialah:
Kedalaman amaun = (jumlah pesanan pada harga belian tertinggi × harga belian + jumlah pesanan pada harga jualan terendah × harga jualan) / 2
Penunjuk kedalaman juga boleh mengira nilai relatifnya, iaitu nisbah nilai mutlak kedalaman kepada modal saham boleh niaga yang diterbitkan atau nilai pasaran.
Kelemahan utama penunjuk kedalaman ialah pembuat pasaran (atau penyedia kecairan dalam pasaran lelongan) biasanya tidak mahu mendedahkan jumlah penuh yang mereka sanggup berdagang pada harga tersebut, jadi jumlah pada tawaran atau tawaran terbaik tidak benar-benar mewakili kedalaman daripada pasaran.
[2] Kedalaman Transaksi
Satu lagi ukuran kedalaman ialah saiz dagangan, yang merupakan ukuran selepas fakta tentang berapa banyak yang didagangkan pada titik manis. Kedalaman urus niaga mengatasi kekurangan penunjuk kedalaman pasaran yang tidak dapat menggambarkan kesediaan perdagangan sebenar penyedia kecairan, tetapi penunjuk saiz urus niaga juga mungkin memandang rendah kedalaman pasaran, kerana saiz urus niaga selalunya lebih rendah daripada kuantiti yang boleh didagangkan pada harga tertentu. Juga, bilangan tawaran pada harga tertentu tidak mengambil kira kos pelaksanaan dagangan besar yang melebihi kedalaman sebut harga. Kedalaman transaksi boleh dikira secara berasingan mengikut kuantiti transaksi atau nilai transaksi.
[3] Kadar peningkatan kedalaman dan nisbah peningkatan kedalaman
Peningkatan yang mendalam ialah apabila pesanan diisi pada harga yang sama atau lebih baik daripada harga yang disebut apabila kuantiti pesanan melebihi kuantiti pada tawaran atau tawaran terbaik. Biasanya terdapat dua petunjuk untuk penambahbaikan mendalam: satu ialah kadar peningkatan dalam, yang diukur dengan bilangan pesanan, iaitu, kebarangkalian bahawa volum urus niaga pesanan melebihi bilangan sebut harga belian dan jualan terbaik; yang lain ialah kadar peningkatan yang mendalam, yang diukur dengan kuantiti urus niaga (bilangan saham) pesanan , iaitu kuantiti yang didagangkan pada atau dalam sebut harga tolak kuantiti yang disebut harga.
Bilangan penambahbaikan mendalam juga boleh mengambil nilai relatif (iaitu nisbah peningkatan dalam). Terdapat dua kaedah pengiraan: satu ialah bilangan peningkatan mendalam dibahagikan dengan bilangan petikan, yang digunakan untuk mengukur peningkatan mendalam relatif kepada bilangan petikan; satu lagi ialah bilangan penambahbaikan mendalam dibahagikan dengan Bilangan pesanan yang digunakan untuk mengukur peningkatan mendalam pesanan ini.
Kekurangan utama Depth Improvement Indicator ialah ia tidak mengambil kira faktor harga, terutamanya apabila harga pesanan had menyimpang daripada harga bid atau permintaan terbaik.
【4】Kadar transaksi (kadar pengisian)
Kadar pelaksanaan merujuk kepada nisbah pesanan yang diserahkan yang sebenarnya dilaksanakan di pasaran. Kadar urus niaga termasuk tiga penunjuk: satu ialah kebarangkalian pesanan pasaran dan pesanan had yang lebih baik daripada harga belian dan jualan terbaik yang akan dilaksanakan dalam masa nyata; yang kedua ialah nisbah semua pesanan yang akan dilaksanakan pada satu masa. harga; nisbah. Kadar isian juga digunakan untuk menganalisis nisbah pelaksanaan keseluruhan pesanan yang lebih besar. Kadar pengisian juga merupakan penunjuk yang sangat penting untuk had pesanan yang lebih rendah daripada bida atau tawaran terbaik.
Membandingkan metrik kadar pusing ganti merentas pasaran adalah sukar kerana:
Pertama, kami biasanya mengukur kadar urus niaga marginal, iaitu, kemungkinan mendapat urus niaga untuk setiap pesanan yang baru tiba, tetapi sebenarnya, kami biasanya hanya mendapat data kadar urus niaga purata (nisbah pesanan had yang perlu diisi);
Kedua, untuk pesanan had yang lebih buruk daripada bida atau tawaran terbaik, kadar pengisian bergantung pada sejauh mana harga pesanan had menyimpang daripada bida atau tawaran.
Kelemahan utama indeks kecairan berdasarkan volum dagangan ialah dua aspek: pertama, ia mengabaikan kesan perubahan harga, dan perubahan harga selalunya merupakan salah satu faktor terpenting untuk mengukur kecairan; kedua, saiz volum dagangan berkaitan dengan turun naik, Yang terakhir, seterusnya, akan menghalang kecairan pasaran.
Secara umumnya, setiap kaedah mengukur kecairan bermula dari empat dimensi, tetapi empat dimensi itu sendiri mempunyai beberapa konflik antara satu sama lain, jadi setiap kaedah pengukuran mesti mempunyai kedua-dua kelebihan dan kekurangan. Sudah tentu, bagi pelabur, pemahaman mereka tentang kecairan mungkin berbeza dalam situasi yang berbeza. Seks dilihat sebagai kos transaksi yang rendah. Sekiranya pasaran tidak mempunyai kecairan, maka pasaran adalah seperti kolam air yang bertakung.Bagi pasaran, kecairan adalah segala-galanya.
Mengumpul
